اثر برگ گیاه زیتون (olea europaea l.) بر افزایش انسولین ترشح شده با واسطه گلوکز از جزایر لانگرهانس جدا شده از پانکراس رت

مقدمه: استفاده سنتی از گیاهان دارویی به همراه داروهای سنتتیک برای درمان دیابت، تحقیقات را به سمت پیدا کردن داروهای مطمئن تر و سالم تر سوق داده است. هدف: هدف از تحقیق حاضر مشاهده اثرات عصاره متانولی تام برگ گیاه زیتون بر انسولین ترشح شده از جزایر لانگرهانس جدا شده از پانکراس رت ناشی از تحریک با گلوکز در دو غلظت پایه و تحریکی است. روش بررسی: بعد از جمع آوری گیاهان، عصاره متانولی آنها با روش پرکولاسیون تهیه و با روش فریز درایینگ به صورت پودر آماده شد. جزایر لانگرهانس طی مراحلی از پانکراس موش راتوس سالم جدا و خالص سازی و در محیط کشت در انکوباتور co2 نگهداری شدند. میزان انسولین ترشح شده توسط جزایر در حضور گلوکز پایه mm) 8/2) و تحریکی mm) 7/16) به همراه غلظت های مختلف عصاره گیاه mg/ml 1، 1/0، 05/0، 01/0 با استفاده از کیت elisa اندازه گیری شد. نتایج: مطالعه نشان می دهد که عصاره متانولی برگ زیتون در محیط برون تنی در غلظتmg/ml 05/0 باعث افزایش ترشح انسولین از سلول های بتا جزایر لانگرهانس پانکراس در حضور غلظت گلوکز پایه شد که نسبت به گروه هایی که غلظت های mg/ml 1/0، 01/0 عصاره زیتون همراه با غلظت پایه گلوکز را دریافت کرده بودند و نسبت به گروه کنترل غلظت پایه گلوکز به صورت معنی داری افزایش داشت (05/0 p<). ولی افزایش ترشح انسولین از سلول های بتا جزایر لانگرهانس پانکراس در حضور غلظت گلوکز تحریکی نسبت به گروه های دیگر معنی دار نبود. نتیجه گیری: بنابراین احتمالاً این گیاه می تواند مانند گلوکز ترشح انسولین توسط پانکراس را تقویت کند، گرچه باید مکانیسم های دیگر هم برای تعیین دقیق محل اثر بررسی شود.